Rok 1951

Szkoła zainaugurowała pierwszy w swojej historii rok szkolny 1 września 1951r jako Zasadnicza Szkoła Zawodowa w Kartuzach. Naukę rozpoczęło wówczas 50-ciu uczniów w dwóch oddziałach klasy pierwszej o specjalizacji: ślusarz uniwersalny oraz stolarz budowlano-meblowy. Lekcje odbywały się w dwóch salach lekcyjnych wynajętych w Liceum Ogólnokształcącym w Kartuzach. Zajęcia praktyczne dla ślusarzy odbywały się w wynajętym budynku pocztowym, wyposażonym w niezbędne urządzenia i maszyny, zaś dla oddziału drzewnego w prywatnym zakładzie Józefa Kolki

przy ulicy Wzgórze Wolności. Szkoła dysponowała wówczas tylko jednym pełnoetatowym nauczycielem.

Pierwszym dyrektorem był Zygfryd Pawłowski, który w lutym 1952r. zrezygnował z zajmowanego stanowiska, gdyż nie odpowiadały mu stalinowskie metody postępowania. Jego obowiązki przejął 5 lutego 1952r. Mikołaj Wieremiejczyk. W roku 1953 byłego dyrektora przeniesiono w stan spoczynku. We wrześniu 1956 roku został zrehabilitowany przez Wojewódzką Komisję Rehabilitacyjną oraz Wojewódzki Komitet PZPR w Gdańsku. Odmówił jednak wstąpienia do partii. Dwa lata później został powtórnie mianowany dyrektorem szkoły. Stanowisko to zajmował aż do odejścia na emeryturę, tj. do września 1964r, kiedy to obowiązki dyrektora powierzono Stanisławowi Roszkowskiemu. Jako zastępcę dyrektora powołano Edmunda Richert. Były dyrektor jeszcze przez wiele lat utrzymywał współpracę ze Szkołą, prowadząc zajęcia z języka polskiego.

1953-1965

Na początku drugiego roku działalności Szkoła została przeniesiona, w konsekwencji zajęcia lekcyjne odbywały się w Żukowie, praktyczne zaś kontynuowano w Kartuzach. W latach 1953-54 przy ulicy Wzgórze Wolności 2 w Kartuzach wybudowano dwa baraki, które sprowadzono z Gostomia, gdzie miały służyć jako hangary lotnicze. W konsekwencji szkoła powiększyła się o dwie sale lekcyjne (barak górny) oraz dwie hale warsztatowe (barak dolny). Pomieszczenia te miały charakter doraźny, bowiem nie spełniały wymogów higienicznych oraz sanitarnych. Wkrótce rozpoczęto wieloletnie starania o budowę nowej szkoły. Ostatecznie projekt budowy zainicjowany przez dyr. Zygfryda Pawłowskiego - obejmujący: budynek szkolny, internat, warsztaty szkolne, budynek mieszkalny dla 8 rodzin, ogrodzenie terenu, boisko sportowe i wyposażenie - został zatwierdzony, 23 grudnia 1961r. Prace budowlane rozpoczęto w następnym roku. W dniu 27 czerwca 1963 r. odbyła się uroczystość wmurowania kamienia węgielnego pod budowę ZSZ (przy ul. Przy Rzeźni).

Pierwsze lata funkcjonowania Szkoły przypadły na okres niżu demograficznego. We wrześniu 1952r. ilość uczniów przyjętych na pierwszy rok nauki była niższa niż w roku inaugurującym działalność szkoły. Zaś w 1953 roku z uwagi na brak kandydatów nie przeprowadzono naboru w ogóle. Niska ilość kandydatów przypieczętowała likwidację w czerwcu 1955r. Zasadniczej Szkoły Metalowo-Drzewnej. W niedługim jednak czasie sytuacja uległa zmianie, bowiem już w 1964r. musiano ograniczyć nabór. W konsekwencji rodzice przychodzili do Szkoły nawet po kilku miesiącach po ukończeniu naboru, prosząc o umożliwienie ich dzieciom nauki.

1966-1973

Projekt budowy Szkoły przy ul. Przy Rzeźni, nie był jedyną inicjatywą Zygfryda Pawłowskiego. W 1966r. wspólnie z Edmundem Richertem przyczyniili się do wydzielenia z Zasadniczej Szkoły Zawodowej w Kartuzach przy ul. Wzgórze Wolności 3 nowej, odrębnej organizacyjnie szkoły, tj. Technikum Mechanicznego oraz Zasadniczej Szkoły Zawodowej Nr 2 w Kartuzach. W związku z tym dotychczasowy dyrektor Stanisław Roszkowski z dn. 1 września 1966r. obiął stanowisko dyrektora nowopowstałej szkoły, zaś jego dotychczasowe obowiązki przejął Edmund Richert, zaś stanowisko zastępcy dyrektora odpowiednio Teresa Żarucka. Wkrótce jednak jej stanowisko objął Juliusz Grasicki. Wśród piątki pracowników, którzy odeszli do nowopowstałej szkoły znalazł się Zygfryd Pawłowski.

Dzięki staraniom byłego dyr. Zygfryda Pawłowskiego oraz dyr. Edmunda Richerta Szkoła otrzymała zezwolenie na utworzenie z dniem 1 września 1967r. dwóch klas Technikum Ekonomicznego o specjalności administracja terenowa. W konsekwencji pierwsza w historii Szkoły matura odbyła się w 1970r., a jej zwieńczeniem było wręczenie świadectw dojrzałości 28-miu uczniom.

1974-1985

26 stycznia 1974r. odbyła się uroczystość pożegnalna dyr. Edmunda Richerta, w związku z powołaniem go przez ministra oświaty na stanowisko inspektora szkolnego w Kartuzach. Tym samym obowiązki odchodzącego dyrektora przekazano dotychczasowemu zastępcy, tj. Juliuszowi Gransickiemu. Były dyrektor Edmund Richert powrócił po 11 latach do Szkoły, by rozpocząć z dniem 1 września 1985r. pracę w charakterze nauczyciela-bibliotekarza. Dwa lata później odszedł na emeryturę.

Dyrektor Gransicki w czasie swojej kadencji dokonał w 1978r. modernizacji wewnątrz baraków – między innymi – zainstalował centralne ogrzewanie, likwidując piece kaflowe. W 1981r. dobudował do baraku górnego pawilonu „Pilawa”. Uzyskano wówczas trzy izby lekcyjne oraz salkę, która służyła do zajęć z W.F. Praca jego była wysoko oceniana przez Kuratorium.

Pożegnanie dyr. J. Gransickiego odbyło się w dniu 27.01.1983r. Pan Gransicki nadal pracował w szkole jako kierownik praktyczny nauki zawodu do dnia 31.08.1985r. a w latach 1985-1992 i 2003 do 2006, jako nauczyciel języka niemieckiego.

1 września 1977r. powołano do życia Liceum Zawodowe, którego pierwsi absolwenci opuścili mury szkoły w czerwcu 1981r.

Dnia 16.01.1983r. stanowisko dyrektora szkoły objął pan Bonifacy Szymczak. Natychmiast rozpoczął starania w KOiW w Gdańsku o uzyskanie zgody i środki finansowe na budowę nowej szkoły. Budowę rozpoczęto 21.06.1983r. i kolejne segmenty oddano do użytku:

I segment A przekazano w czerwcu 1984r.;

II segment B powstawał od sierpnia 1984 do 1986r.;

III segment C salę gimnastyczną budowano od 1986 do 1988r.;

IV segment D i łącznik z salą gimnastyczną ukończono w maju 1990r.

Powstały wówczas warunki do normalnej pracy dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej. Szkoła obok sal lekcyjnych dysponowała pracownią komputerową, biblioteką z czytelnią, świetlicą oraz gabinetami lekarskimi – internistycznym i stomatologicznym. Oddano też cztery mieszkania dla nauczycieli.

1986 -1993

7 maja 1986r. o godz. 7.00 rozpoczęła się uroczystość nadania Szkole imienia I Brygady Pancernej im. Bohaterów Westerplatte oraz wręczenia sztandaru związanego z patronem szkoły - w obecności zaproszonych na tę okazję licznych gości. Dokładnie rok później, tj. w pierwszą rocznicę tego wydarzenia, dzień 7 maja ogłoszono świętem Szkoły. Odtąd - w tym szczególnym dniu - tradycją stało się symboliczne przekazanie władzy młodzieży, a w szczególności samorządowi szkolnemu ze strony dyrekcji szkoły.

Uroczyste poświęcenie szkolnego sztandaru miało miejsce 11 listopada 1990r. w Kościele Rzymsko-Katolickim p.w. św. Kazimierza w Kartuzach. Szesnaście dni później odbyło się niemniej uroczyste zawieszenie krzyży w Szkole, które zostały poświęcone przez ks. Henryka Kreftę.

Pan Bonifacy Szymczak przestał pełnić funkcję dyrektora 31.08.1992r, jednak do dnia 31.08.2008r. pracował w szkole, jako nauczyciel historii i psychologii pracy.

1 września 1992r. nowym dyrektorem Szkoły została pani Aleksandra Lewicz.

1992- 2007

Sukcesywnie następowały zmiany strukturalne, powołane zostały nowe typy szkół: w 1993 r – Liceum Handlowe, w 1995 r – Szkoła Policealna dla Dorosłych Nr 1 początkowo kształcąca w zawodzie technik ekonomista, a od 2000 r również w zawodzie technik informatyk. W 1997 r zostało powołane Liceum Handlowe dla Dorosłych. Z chwilą powołania Liceum Ogólnokształcącego i Liceum Technicznego1.09.1999 r Zespół Szkół Zawodowych przekształcił się w Zespół Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących. W 2002 zostały zlikwidowane Licea Techniczne a w ich miejsce powstały Licea Profilowane. W ZSZiO utworzono klasy o profilach: administracyjno – biurowym, handlowo – usługowym i zarządzania informacją. W ciągu kolejnych lat popularność tego typu szkoły malała i ostatecznie w 2008 r uległ on likwidacji. W skład Zespołu przez cały czas wchodziła również Zasadnicza Szkoła Zawodowa Nr 1 kształcąca w zawodach: sprzedawca i stolarz. Wyraźnie zmieniła się liczba klas licealnych i zawodowych. Młodzież w zdecydowanej większości zaczęła wybierać klasy kończące się maturą. W celu podniesienia jakości edukacji zawodowej szkoła przystąpiła do realizacji programu „Merkury”, który był efektem współpracy z Kuratorium Oświaty w Gdańsku i Ministerstwem Oświaty w Danii. Był to program skierowany do pracodawców i bezrobotnych. Realizowali go nauczyciele przeszkoleni przez kolegów z College Business w Naestved. Wiedza i umiejętności zdobyte na licznych kursach zostały wykorzystane na zajęciach edukacyjnych z młodzieżą. Podniesieniu jakości edukacji służyło również nawiązanie współpracy ze szkołami w Duderstadt, początkowo z Eichsfeld Gymnasium i St.Ursula Schule, potem również z BBS. Efektem tej intensywnej współpracy są systematyczne wizyty polskich uczniów w Niemczech i niemieckich uczniów w Polsce oraz praktyki zawodowe w renomowanych zakładach niemieckich. W ciągu 12 letniej współpracy programem wymiany i praktyk objęto ponad 400 uczniów. Znaczącym osiągnięciem i potwierdzeniem wysokiego poziomu pracy szkoły we wszystkich jej obszarach jest jej przynależność od 2001 roku do Stowarzyszenia Dyrektorów i Nauczycieli Twórczych i Aktywnych Szkół Zawodowych i od 2005 r do Klubu Szkół Aktywnych przy Fundacji Liceów Kupieckich. Przynależność do tych ogólnopolskich stowarzyszeń nie tylko nobilituje ZSZiO, ale też przynosi wymierne efekty, m.in. dzięki uczestnictwu w kolejnych edycjach Turnieju Wiedzy i Umiejętności Handlowo – Menadżerskich kilkoro uczniów otrzymało indeksy na wyższe uczelnie. O wysokiej jakości pracy szkoły świadczą też otrzymane w  2003 Pomorskie Certyfikaty Jakości Edukacji w obszarze: Szkoła aktywnie współpracuje z środowiskiem oraz  Opieka i profilaktyka wspomaga rozwój ucznia. Wysoka jakość pracy szkoły to zasługa nauczycieli, którzy bezustannie podnoszą swoje kwalifikacje. Od 2001 roku zdobywali kolejne stopnie awansu zawodowego. Szczególnie podniosłą uroczystością, na która złączyła całe rzesze absolwentów było 50 – lecie szkoły obchodzone 21.09.2002 roku

Z tej okazji z inspiracji dyrekcji, p. Bonifacy Szymczak opracował wydaną drukiem monografię pt. Zespół Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących w kartuzach 1951-2002.

Podobnie jak we wszystkich szkołach również w ZSZiO w 2005 r odbyła się pierwsza nowa matura a w 2006 r nowe egzaminy potwierdzające kwalifikacje zawodowe w zawodzie technik ekonomista i technik handlowiec. Dobre i bardzo dobre wyniki egzaminów zewnętrznych świadczą o wielkim zaangażowaniu i kompetencjach nauczycieli oraz pracy uczniów. Od 1992 roku przeprowadzono w szkole wiele remontów i prac modernizacyjnych. Spośród wielu należy wymienić te najważniejsze: wymiana dachów, okien, podłóg, zmiana instalacji grzewczej z węglowej na gazową, remont sali gimnastycznej, auli, całkowity remont wszystkich toalet, położenie kostki brukowej przed szkołą. Jednocześnie modernizowano bazę dydaktyczną. Kolejno powstawały nowoczesne pracownie komputerowe, czytelnia multimedialna, skomputeryzowano gabinet do nauki języków obcych, siecią komputerową objęto wszystkie działy administracji szkoły, wprowadzono monitoring obiektów i parkingu.

2008 – 2013

W czasie tej kadencji, pani Grażyna Maczulis, dbając o poprawę warunków nauczania, chcąc sprostać oczekiwaniom środowiska lokalnego, doprowadziła do rozwoju bazy dydaktycznej szkoły oraz działań zmierzających do poszerzenia oferty edukacyjnej. W 2008 r. udało się zmodernizować salę gimnastyczną co pozwoliło rozwinąć działalność m.in. Szkolnego Klubu Sportowego „Orzeł”. Od sierpnia 2009 r. przy szkole zaczyna swoją działalność Stowarzyszenie dla Rozwoju Edukacji, tworzą go nauczyciele i absolwenci. Celem organizacji jest wspieranie działalności edukacyjno – wychowawczej i opiekuńczej szkoły oraz jej promocja, a także niesienie pomocy młodzieży w rozwijaniu przedsiębiorczości, kształtowanie postaw patriotycznych, poczucia odpowiedzialności i poszanowania dla polskiego i regionalnego dziedzictwa kulturowego. W roku 2010 zostało dobudowane nowe piętro, które dało placówce pięć dużych sal oraz zaplecze administracyjne i gabinetowe.
W roku 2012 zostały powołane nowe kierunki w Technikum nr 2 – technik informatyk, technik organizacji reklamy. W tym samym roku, działania pani dyrektor zostały dostrzeżone i uhonorowane przez burmistrza Kartuz, przyznaniem wyróżnienia: „Kartéskô Skra za zaangażowanie w rozwój partnerstwa pomiędzy miastami Kartuzy Duderstadt, a szczególnie za nawiązanie kontaktów pomiędzy młodymi obywatelami miast, stałe dążenie do podnoszenia poziomu edukacji dającej kartuskiej młodzieży szerokie możliwości rozwoju                 i wyboru drogi kariery zawodowej w dorosłym życiu”.

2013 – 2018

Po kolejnym wygranym konkursie pani dyrektor Grażyna Maczulis dalej pełniła funkcję dyrektora szkoły od 1.09.2013 do 31.08.2018. W tym czasie placówka była modernizowana, m.in. budynek przeszedł termomodernizację, wyremontowano hole a sale dydaktyczne zostały wyposażone w środki multimedialne, szkoła weszła w elektroniczny system oceniania. Ciągłe podnoszenie poziomu nauczania, kwalifikacji kadry, realizacja projektów partnerskich, staży zagranicznych, takich jak: „Europa naszą szansą- staże zagraniczne techników z kartuskiego Wzgórza”, „Małe miasto w wielkim świecie – staże zagraniczne uczniów z kartuskiego Wzgórza”, „Impossible is nothing - Technicy z kartuskiego Wzgórza zdobywają europejskie doświadczenie”; międzynarodowa wymiana młodzieży, działania Stowarzyszenia na Rzecz Rozwoju Edukacji przy ZSZiO, ugruntowana pozycja ZSZiO
w środowisku lokalnym  zostały docenione przez władze samorządowe i w 2017 r. starostwo powiatowe przyznało „ Perłę Kaszub - za zrealizowanie wielu projektów europejskich, budowanie środowiska otwartego na innowacje, uczestnictwo w kulturze, wiedzy, za liczne laury i nagrody zbierane przez wychowanków i nauczycieli, za wysoki poziom kształcenia oraz trwałą współpracę z pracodawcami”. Od 2017 r. realizujemy projekt regionalny „Wzgórze uczy dzieci”. Jest to cykl zajęć warsztatowych, przygotowanych
i przeprowadzonych przez uczniów ZSZiO przy wsparciu nauczycieli - koordynatorów. Adresatami zajęć są dzieci i młodzież szkół podstawowych i gimnazjalnych. W 2018 r. technika ze „Szkoły na Wzgórzu” zdobyły 84 miejsce w Polsce i 2 miejsce w województwie pomorskim w prestiżowym rankingu portalu edukacyjnego Perspektywy 2018 – co dało nam trzecią w historii Złotą Tarczę. Szkoła może się także poszczycić tytułami, które zdobyła
w ramach realizacji projektów: Solidarna Szkoła, Szkoła Dobrego Wychowania, Muzykalna Szkoła, Szkolny Klub Wolontariatu, Szkoła Przyjazna Rodzinie.

2018 – obecnie

24 kwietnia 2018 r. po wygranym konkursie pani Grażyna Maczulis rozpoczęła trzecią kadencję na stanowisku dyrektora ZSZiO.

 

III Liceum Ogólnokształcące nauka trwa 4 lata

Technikum Nr 2 nauka trwa 5 lat

Branżowa Szkoła I Stopnia Nr 1 nauka trwa 3 lata